PDK-XOYBUN; wiha, di xizmeta, Kurd û Kurdistanê daye : Pirojeya Kurdistana Mezin, Pirojeyên Aborî û Avakirin, Pirojeyên Cand û Huner, Lêkolîna Dîroka Kurdistanê, Perwerdeya Zimanê Kurdî, Perwerdeya Zanîn û Sîyasî, Weşana Malper û TV yên Kurdistane.

11.09.1961 – 11.09.2014 : – Pêncî û Sê, sal berê, di 11 ê Îlona 1961 ê de, bi serokatî ya nemir Mistefa Barzanî de, Şoreşa Îlonê dest pê kir…

Partîya Demokrat a Kurdistan — Xoybun

P D K — XOYBUN

11.09.1961 — 11.09.2014

Ez, li ser navê Malpera ; www.pdk-xoybun.com ê, www.xoybun.com ê û li ser navê Partîya Demokrat a Kurdistan — Xoybun ( P D K — XOYBUN ) ê, 53 salîya, destpêka, Şoreşa Îlonê, pîroz dikim. Şehîdên Şoreşa Îlonê û Şehîdên Kurdistanê, yên berîya vê demê û yên hetanê îro, bi bîr tînim û tevkujînên, li hemberê Kurda, li Kurdistanê û yên li dervayê Kurdistanê buye, hemuyan, Şermezar dikim...

Kurdistanîyên Hêja :

11.09.1961 – 11.09.2014 : – Pêncî û Sê, sal berê, di 11 ê Îlona 1961 ê de, bi serokatî ya nemir, General Mistefa Barzî de, Şoreşa Îlonê dest pê kir… 14 sal berî ya Şoreşa Îlonê, di 31.03.1947an de, Qazî Mihemed, birayê wî Ebulqasim Sedrî Qazî û pismamê wî Mihemed Husênxanî Seyfî Qazî, li qada Çiwar Çira, li bajarê Mihabad ê, bi destê dagîrkerên Îranî hatin îdamkirin. Û 21 kesên din, ji birêveber û xebatkarên Komara Kurdistan, li deverên din, yên Rojhilatê Kurdistanê, bi destê mêrkûjên rejîma Pehlewî, hatin şehîd kirin… Komara Kurdistan ê, ya Mihabad ê, hat hilşandin…

General Mistefa Barzanî, di 18.06.1947 da, tevê 500 Şervanên Bijartî, derbasê Yekîtîya Sovyetî bû. Ev roj, berdewama tekoşîna, Netewa Kurde... General Mistefa Barzanî, di 07.10.1958 de, ji Yekîtîya Sovyet ê, vegerîya Başurê Kurdistan ê. General Mistefa Barzanî, bi pagir, endam û Lehengên azadiyê Pêşmerge yan ra, gotin, em, wek sonda Qazî Mihemed, sond dixwun ku, heya dilopa, xwîna xwe ya dawî yê, ji boy, doza Kurd û Kurdistanê wefadar bimînin û wefadar man jî… General Mistefa Barzanî, bi pagir, endam û Lehengên azadiyê Pêşmerge yan ra, gavên amade buna, Şoreşa Îlonê, ya 1961 ê avitin… Îro jî, başurê Kurdistan ê, berhem û jêmayî yek dîroka meya pak e. Mêrxasî ya Lehengên azadiyê, Pêşmerge û vefadarî ya Şehîdên Kurdista ê me gîhandî ye, vî rojê… Dibê, em, her Kurdekî, ji boy Kurdistanek mezin, wek Lehengên azadîyê Pêşmerge bin…

Birayê we : Alî Cahît Kiraç | Alî Cahît Kiraç | Alî Cahît Kiraç

Partîya Demokrat a Kurdistan — Xoybun

P D K — XOYBUN

Tekoşîna Şoreşgeran Herdem Dibê, Mirina Koledarî û Terorîzma Dagirkerên Kurdistan ê !
Ey Qehremanên Kurdistan ê, Hun Herdem, Di Dilê Meda, Dijîn !
Qehremanên Şoreşa Kurdistan ê Nemir in ! ...
Bijî Kurdistanek Yekgirtî, Serbixwa, Demokrat û Azad !
___________________________________________________________________

Şoreşa Îlonê.., vejandina şiyariya neteweyî !

SELAHEDÎN, 11. 09. 2005 - Çil û çar salan berê di 11-ê îlona 1961-ê de, li ser destê rêberê mezinê kurd Mistefa Barzanî, yekemîn xetîra şoreşa Îlonê pê ket. Şoreş di demekê de pê ket ko gelê kurd li hemû beşên Kurdistanê piştî zincîreka ketin û şkestinên li pey hev ji qedera xwe bêhêvî mabû û can û şiyariya wî ya neteweyî jî dikir ko winda bibe.

Li rojhilatê Kurdistanê ketina komara Kurdistan û bidarvekirina pêşvan Qazî Mihemed, piştî çarde salan hê jî bandora xwe ya mezin li kurdan dikir. Li bakûr kemalîzm di qopa xwe ya perçiqandina kurdan de bû û tirkan tenê hebûna wan jî nas nedikir. Li rojavayê Kurdistanê jî basiyên sûrî nedihişt kurd bibêjin em kurd in jî, ya ji tevan xeraptir û ya qedera kurdan jî herî zêde reş kiribû, cîhan û dewletên mezin jî yên ko berjewendiyên wan li cem dewletên herêmê hebûn, yekcarî navê kurdan ji bîra xwe biribûn û dema ko navê kurdan jî bihata, wan guhê xwe digirt.

Li başûrê welat ji ber ko darbeya 1958-ê û xistina sistima paşatî û guhertina desthilatê çê bû û darbeçiyan li ser navê şoreşê hinekî bi gotin soz dan kurdan, hêviyek çê bûbû ko ewê mafên kurdan jî nas bikin. Vegera Barzanî û hevalên wî ya ji Sovyetistana berê û pêşwazîkirina wan ya bi awakî fermî û weke lehengên azadiyê, ev hêvî hinekî mezintir kiribû, lê belê dema ko erebên desthilatdarên Bexdayê ji nû ve hêza xwe peyda kir, carek din selimandin ko şovenîzma wan rê nade mafên kurdan nas bikin û dîsa xwestin bi darê zorê û weke ko hertim welê hîn bûne, daxwazên gelê kurd binpê bikin.

Hebûna Barzanî li ser axa welat û di nava gelê xwe de, baweriyek mezin û hêzek xurt da gel û piştî ko desthilatdarên Bexdayê hemû rê û awayên aştiyane yên ji bo çareserkirina pirsa kurd ret kirin û gihandin xetimandinê, hemû cûn û texên gel bi hev re li pişt Barzanî rawestiyan û hemû mercên ji bo pêxistina şoreşê saz û amade bûn. Tevî ko rewşa herêmê û berjewendiyên dewletên mezinên cîhanê li herêmê, astengiyên mezinên li ber şoreşê jî bûn, lê belê Barzanî bi yekîtî û piştgiriya gel pêxistina şoreşê ragihand.

Ji ber ko şoreş wek pêwîstiyeka wê demê ji cerg û hinvên gel dihat û êş û janên welat tendar dikir, her zû desthilata şoreşê ket ser piraniya axa başûr û dezgeh û saziyên şoreşê yên cida ava bûn û karûbarê welat bi rê ve birin. Hukûmetên Bexdayê çi qasî hewl dan û her çi hêz û karîna wan hebû xebitand, lê belê dîsa jî nikaribûn şoreşê bişkînin û dawiyê di 1970-ê de neçar ma Peymana 11-ê adarê bi serokatiya kurd re îmze bike û mafên kurdan bide naskirin. Weha jî ji bo cara yekemîn di dîrokê de dewleteka dagîrkera Kurdistanê hebûna kurd û Kurdistanê bi awakî qanûnî û di çarçoveya otonomî de qebûl kir.

Her çi qas basiyên Bexdayê kêmtirî çar salan ji îmzekirina peymanê, yekalî peyman hilweşand û piştî nûbûna şer bi komploya navneteweyî ya El.Cezairê şoreşa kurd ji bo demekê jî be hate rawestandin, lê belê ti hêz û karînên cîhanê nema karibûn hest û şiyariya neteweyî yên ko ji encama şoreşa Îlonê û bidestxistiyên wê li hemû beşên Kurdistanê geş bûbûn, dîsa vemirînin. Ev zindîbûn û vejîna hest û şiyariya neteweyî ya kurdan ji roja pêketina şoreşa Îlonê û heta îro heyama çil û çar salan e li seranserî Kurdistanê her kû diçe geştir dibe û xwe diparêze, tenê hemû karesat û qirkirinên piştî pêketina şoreşê û heta îro jî hatin serê gelê kurd, nikaribûn rê li ber vê şiyarbûnê bigirin.

Bi saya şoreşa Îlonê carek din kurdan ji cîhanê re selimand ko ew jî hene û dijmin û neyar û zordestî nikarin wan tine bikin, destan û serketinên ko şoreşê û rêberê wê Mistefa Barzanî di neh salaên jiyê şoreşê de tomar dikirin û bidestxistiyên ko di nava 1970 -1974-ê de jî li başûr bi cih bûn, canekî nû da ber kurdan û bandor û giraniya ketin û nehiştina şoreş û lîderên kurdan yên berê ji holê rakir û îradeya berxwedanê û xwegirtina li ber tengaviyan di canê her kurdekî de çê kir. Her ji vê yekê jî bû ko di wan salan de kurdên beşên din yên Kurdistanê bi alîkariya başûr û şoreşa Îlonê û Barzanî ketin tevgerê û ji xewa giran rabûn.

Îro jî ko kurd gihane vê qonaxê, bi taybetî ko li başûr mafên mezin bi dest dixin û rolek berbiçav di nexşekirina dewleteka wek Îraqê de dilîzin, niha ko kurd bingehê avakirina dewleta xwe ya serbixwe jî datînin, beşek herî mezina wê, dîsa berê şoreşa Îlonê û wê rewşê ye ya ko şoreşê li herêmê çê kir û dewleta Îraqê neçar hişt bikeve nav hinek hevkêşeyan ko guhertinên weha mezin li herêmê derxisitin holê.

Samî Ergoşî

________________________________________________________________

Ya Kurdistan, Ya Neman !

___________________________________________________________________

Sonda Mirinê.

“Sonda me mirin e di riya te de welat.

Kefen kirasê me ye ferman lihem li hilat.
Hinc li me miriye ji bo me ma xebat.

Xwîna me hat firotin pê bikirin Kurdistan.

Em dîltiyê naxwazin ji me re rûmettire goristan.

Li ser tirba kuştinê kal û pir digrîne.

Dil kezebê me gişkan tijî xwîn û birîn e.

Xort û law qîz û bûk hemû sond xwari ne.

Xwîna me hat firotin pê bikirin Kurdistan.

Em dîltiyê naxwazin ji me re rûmettire goristan.

Bi lorîka mirinê em hatin pêçandin.
Liyandin şûna şîr em bi xwînê mijandin.

Gazi werin xortno welat çû qedandin.

Xwîna me hat firotin pê bikirin Kurdistan.

Em dîltiyê naxwazin ji me re rûmetire goristan”.

Faîk Bucak

Faîk Bûcak, ne tenê siyasetmedar bû. Helbestvan jî bû. Di hemû helbestên xwe de bang li xort û keçên Kurd dikir. Hêviya wî xort bûn. Helbesta xwe ya navdar “Sonda Mirinê“ ji bo xorten ku canê xwe yê ezîz ji bo welat feda dikin, li zîndanan jiyana xwe ji dest didin nivîsandi bû.