PARTIYA DEMOKRAT´A KURDISTAN - XOYBUN

PDK - XOYBUN



KA EM BAVÊN BER AQILA


Hebû tunebû, rehmet li gora dê û bavên min û we bû, li gundekî sê bira hebûn. Ji malê dinê tenê du kerê wan hebûn. Bi van kerana ji çiyê êzing dibirin bajêr difirotin û jiyana xwe pê dom dikirin.
Rojek ji rojan, ev herdu kerê wan hatin dizîn. Çol û çiya giþt geriyan nedîtin. Berê xwe dan malên gundiyan, disa nedîtin. Hersê bira li ser kevirekî rûniþtin û ji hev re gotin:

- Ka em bavên ber aqila?

Yê mezin got:
- Heger ez bim, ê ku kerê me biriye yekî kinik e.

Yê ortê got:
- Ger kinik e, ji Xirbebelik e.

Yê biçûk got:
- Ger kinik e û Xirbebelik e, sed ji sedî ew Elik e.

Rabûn berê xwe dan gundê Xirbebelik. Girtin ser mala Elik.

Jê re gotin:
- Zû kanîn kerên me?

Elik got:
- Kerên we ne li cem min in.

Wan got:
- Me avêt ber aqila ker li cem te derket.

Elik got:
- Ger hûn bi aqilê xwe bawer in, çi di bin lihêfa min de ye?

Yê mezin got:
- Ger ez ez bim, tiþtê di bin lihêfa te de ye tiþtekî girover e.

Yê ortê got:
- Ger girover e, ez bibêm orte sor e.

Yê biçûk jî got:
- Ger girover e, orte sor e û sed ji sedî hunar e

Elik zer û þîn bû, destê wî di ber de ket û got: "Kerê we wane di êxur de ne."