Ji bo Xunava paygeh Xunava rondikan, nîvê gelê min! tu na barî, ziwa çav ma ne kehnî Girî na bê xunava xweþ bibarê bi dilsarî xunav nadê ti canî Ken û þahî ne, yên ťavê didin dil diçênin hevhilanîna giyanî Keça ķurd: zend li zendê xort bipêçe, bibîne , nûh-behara xisrewanî! ji ťava hor tu nuh hilma xwe germke qeþa gel wergerê ava jiyanî Ji dawa dîn divê tu derķevî zû, herî jor cem sitêrên tim li banî. Tu hiþtin mêþinek ťov, ŝed mixabin! , ji millet pûçkirin nîvê ciwanî. Li te bisk û du sêvên te kirin bar tu tev pêçan bi reþ paçên li xanî Bi van reþperdeyan kuþtin evînî tu hiþtin dûr veþartî û biyanî Evîna xort bi jeĥrîket ji serma revandin bû ji xoratan re ziyanî þeref daket ji birca serfirazî rewaca xwe di navranan de danî çi namûs e ewa kêran li dilxê jiber hevmêtina millet-rewanî? Ji ķû hat ev bela hiþ bê qelem kir li ser çavên me qeťrana xwe danî. ĥeta ķengî emê binçar bimênin þeva reþ ma, hewar, hora me ķanî Dê û bavên me ola xwe guhertin: ji dîndarî serî danîn hesanî Dibêjin xwendina qîzan ne baþ e; li malê ber bimênê tim kebanî Bese guhdariya van gotinên þaþ bi ya min bik keça ķurd bê giranî Ne va çend sal bi ya wan bû gera te? Ne va hên tu nexwende û nezanî?! Ji jîna xweþ pî û destê te burrîn ne hiþtin bê te dengê vî žimanî Ji nû çavê te ruĥnî dît tevan got: "Fedî nakê keça ha por deranî". Tu guh aŝêke . rê ya rast ne berde ! Ne tirŝe! tu ne bê dost û xwedanî.. Ew in yên þaþ û poþman û serî hiþk heger rastî te barê xwe hilanî Dibistana te ye derman û merhem jibo derd û birînên vî zemanî Heger rastî beheþtê tu dixwazî qelem rê xweþ dikê þel û xuyanî. Ji pêtê þoreþa zîwer divêxê Tu vê þiĭrê bibîne niþtimanî * * * Dr Feyzulle Khaznawi |