PDK - XOYBUN
Helbestên, Kemal Burkay
Kemal Burkay HÊVÎ Li wir, li gundan, li çîyan, bin berfê da Bi hêrs be, bê hêvî mebe, serbilind be Bi dil û can bêje stranên azadîyê Roj wê bê û erd bi gulan bixemile Li wir, li çol û bajaran, li Kurdistanê Ger birçî û bê derman bî jî, serbilind be Ev e hêza xebatkaran, rîya þoreþê Yek be û bimeþ, rizgarî bi yekitî dibe 1974 EVÎN Evîn çi ye, germîya dest û çavan e Evîn çi ye, ji dil tê, kilam e Baran e li ser axa havînê Pel û ba ye Evîn azadî ye Him dilop e, him derya ye Nîsan 1990 ROJBAÞ Rojbaþ dinya! Rojbaþ ewrên reþ û sipî Dar û ber, gîya, mêþ û mûrî Rojbaþ roja zer û sîs Gulên rengîn Çûkên dengîn Rojbaþ zinarê mezin Toza ber lingê min Gelîyê kûr Çîyayê dûr Ava çirik Gula dirik Ba û baran Rojbaþ jîyan! Çileyê Pêþîn 1990 MEÞKA KURDAN Dengê meþkê nerm e Ji lorîya dê Dengê meþkê nerm e Ji kilameke xemgîn Lê meþka kurdan Deh qat xemgîn e Di têlên dil da dilerze Rojên koçerîyê tîne bîran Çîrokên evîndaran Ku tim bê mirad mane Zulmê, berxwedanê û çîyan Û mêrxasên þikestî Meþka kurdan Wek ji sedsalan nisilîye Hunguvê êþ û jan e Çileyê Pêþîn 1993 DENGBÊJ Dengbêjî ji dil e Dilê dengbêj dikele Dengbêj bayê beriyên welatê min e Berhemên zozanên rengîn e, gul e Kilamên wî dengê simên hespên kumêt in Ava belakiyan e, bi þirrîn e Geh çemekî dîn e, dixulxule, bi qîrîn e Geh giran dikiþe, dilorîne Li dengê wî geh þer e, geh aþtî ye Þayê dîlanan e, gîrîya þîn e Dengê wî jana birînan Tama bîranînan Germiya evîn e Berxwedan e, hisret e, hêvî ye Dengê wî zmanê me yê þîrîn Çîroka Kurdan e, jîn e |