PDK - XOYBUN
PÊWÎST E   PÊWÎST EÇîya yên bilind, bê dar nabe;Deþt û zozan, bê mar nabe; Newal ên kûrr, bê av nabe; Bê ked û tahb tiþt çênab e. Ger em kar bikin bê rawestin; Palûte an, li dor xwe pir kin. Armanca me pir mezin e; Ger em bi tiþt ên biçûk, nexap in. Ger em keda xwe berned in; Desthilatî û çeleng bin. Ger em li dor xwe xwedî derên; Bibin mînak jiboy xwedê. Ger em dest ên hevdû bigrin; Ji hev hezkin, bi yek dil bin. Em biþon mejîyên xwe yî bi gemar; Ýlmê nûjen li ser biçîn Roja me, waye hilatî ye; Bex ji kozan derketî ye. Tiþkî veþartî nema ye; Xwedî bi dizê xwe esya ye. Ger kevir ên me ji pola be; Mîna Cûdî û Gebar xurt be. Wê çaxê wê dil þa bibe; Wê armanca mezin saz bibe. Gotinê bav û kal an, pir e: Lê bi rastî em nafikire. Ma ni digot in: "Ziman ê xweþ..; Mar an ji qelþa derdixîn e". Ger em hevdû ji dil himêzkin; Dadgeh ên xwe rexne an çêbikin. Jîyana nû, bê mirin e; Bê rexne, kes "xwe" nabîn e. Ev mîhrîcan ne jiboy kes e; Bi rûmet e, jiboy her beþ e. Ger mînak be kesanetî; Wê çax; Wê çê be, bawerî!. Heta kû em, "xwe" nasneke; Mê, tim bi xap e, bi kev e !. Dijmin ê mezin, bi me re ye; Kesanetî a me, jarr dike. Pêwîste, em êdî jiboy xwe; Perwerde bikin, nebî ên xwe. Kes, bi ser ên xwe xelas nabe; Bê emel, tu tiþt çênab e. Pîroz be li me, ew roj ên geþ; Diguher e, rûpel ên reþ. Buhuþta me, neqiþî ye; Her beþ dijîn, bi aþîtî yê. Bajarê Ezmir, 17. 02. 1998 Îsmet Dax ( Dað ) medicagyapim@hotmail.com Dema weþana helbestê, 21. 02. 2007 Îsmet Dax ( Dað )medicagyapim@hotmail.comhttp://www.pdk-xoybun.com |
