PDK - XOYBUN
XEWN A RENGÎN    XEWN A RENGÎNKetibûm nav xewnek þêrîn;Min ji xwe re dibû, gulek bi rengîn. Bi min re, kenya bi lêv ên þekir; Heþ û aqlê min, bi xwe re bir. Bejna wê, wek dara bîhê; Çav xezal bû, xwî þêrîn ê. Hingî xweþik û bedew bû; Bi heft dila, dil ketibûm wê. Min bang kir wê; Lê qemer ê, Tu kî ye ? lý va ra çi digerê ? Xeml û xêza xwe, li ba dikir; Dilê min, li pê xwe kaþ dikir. Gulî hûnayî bû, rindê; Taca zêrîn, li serê wê. Li ser hespek î rewan bû; Li dor wê, þewq û þemal bû. Nûr, ji wecîyê wê difûrîya; Tîrêj ên xwe, dabû gelya. Dest ên xwe, dirêjî min kir; Ber bi wê de çûm, ew ji min revya. Min, dabû dû þemala wê; Gul û gîha, girtibû navê. Gah wenda bû, gah xuya bû; Gelek þev û roj an, mam lî pê. Min xwe di dît, li ser Sîpan im; Dengê þahîyê, dihat guh min. Govendek li dar ketibû; Xecê û Sîyamed, di nav de bûn. Mem û Zîn, ketibûn destê hev; Dilîrandin, keç ên bedew. Ehmed'ê XANÎ, ji wêde dihat; Lê hatibûn hev, hozan ên hest. Hunermend an, li saz a didan; Helbest û awaz berdidan. Hemdem an, meþale radikir; Egîd an, deng bilind dikir. Toz û dûxan, radibû ji erdê; Bûka gelî, dihate ji wêd. Hespa bin wê, dîs rewan bû; Xêlîya li ser wê, ji heft renga bû. Xwazgîn î yên wê, ji her cî - yan bû; Ser û bin karwan, nexuya bû; Bûbûn berbû, zarr û jin, mêr. Dê, tev weled ên xwe hatibûn. Min, xwe berdida ji ser sîpan; Min dît, bûk bû ew þewqa han. Ber bi wê de çûm, ew, ber bi min de hat; Þahî, difûrya ji her cî - yan. Gava kû, em hat nêzî hev; Betal dibûn, awaz û def. Gelî, heyirî û þaþ mabûn; Ji ber vê heybeta, bi çeleng. Nabêna me, tiþt nema bû. Pozikê sola me, li hev dabûn. Dest êm, bi xweber çû xêlîya wê; Dengê def û zurne a, li ba bûn. Ew bi xwe bû, a kû ez li pê; Min dîsa pirsî, tu kî ye lê ? Ji min re got;" Kurdîstan im" Min, xwe j nû de dît e li dinê. Min, himêzkir rengîna xwe; Xewna min dît, ez kirim xwe. Ez jî bûm xwedî maf, li dinê; Gîham meqseda bavê xwe. Bajarê Ezmir, 23. 05. 1998 Îsmet Dax ( Dað ) medicagyapim@hotmail.com Îsmet Dax ( Dað )medicagyapim@hotmail.comhttp://www.pdk-xoybun.com |
