Zarokên Ku Di Wê Newrozê De Bûyîn Zarokên Ku Di Wê Newrozê De BûyînJiyana þeþ saliyan, deh saliyan, donzdeh saliyan...Piþtî newrozê, serhildana zarî û ciwanên li Amedê Çi tînin bîra me, ey zarokên di wê demê de bûyîn; Li Mehabadê, li Silêmaniyê, li Qmiþloyê, li cîhanê Di mala min de, mala we de, malên cîranên we de! Em bêjin ku di þeþan de dest pêdike xwendina pêþin; Ger zu hîn bibe tîpan, hejmaran, hesaban, wêneyan... Bilî wan, divê ku bifroþe simîdan, cixaran li kolanan Bi dizî, bi bezî li taxan, li sûkan, li bazaran li Amedê Eger dibistan di tetîla rojanê de be û yên din de bibin. Em dibêjin ku dixebitin wekî gihîþtiyan, zarokên me; Dibistanvanî an ne dibistanvanî ne, neh û deh salî ne Dixebitin zarokên welatê me, bi bar sal in, bê salî ne. Salên ji þeþan, ji nehan, ji dehan... çawa bên bîrkirin? Newroz e, cejn e li rojhilat û li navenda welatê dagirî Li Amedê, pey dilþadiya gelê me; zext e, li me êrîþ e! Ne tenê li rêyan, li xaçerêyan, ne li xwepêçandinan de Hatin lêxistin heye di þaneþînan de bi guleyên zirincî; Dilopên sor dikevin ji gulên ber xwendinên welatî me! Abdullah Karabag ( Sewta Berbangê ) 23. 10. 2006 Abdullah Karabaghttp://www.pdk-xoybun.com |