PDK-XOYBUN; wiha, di xizmeta, Kurd û Kurdistanê daye : Pirojeya Kurdistana Mezin, Pirojeyên Aborî û Avakirin, Pirojeyên Cand û Huner, Lêkolîna Dîroka Kurdistanê, Perwerdeya Zimanê Kurdî, Perwerdeya Zanîn û Sîyasî, Weşana Malper û TV yên Kurdistane.

TKP ya Î. Bîlen çawa kete destê Satilmiş û Durmuş û çi lê hat ?

Çîrokên Rojdîtî - 16 -
Hey gidî dinya hey ! Carcaran mirov li pêy tu tişt nîne çiqas bi keser kûr xemgîn dibe !
Bi xwe çi bêt serê mirovan , yan ji nezanînê yan jî,ji meraqkirinê tê !

Sala 1983 ez li Elmanyayê li bajarê Berlînê bûm. Carcaran diçûm navenda TKP’ê.Hunermend - nivîskar û mirovên binavûdeng dihatin û diçûn. ”Wek peykertiraş Mehmet Aksoy - Mebûsê TIP’ê Y.Ziya Bahadirli, Helbestvan Ataol behramoğlu - sendîqacî Süleyman Üstün, Wênekêş Hanefi Yeter, Şanoger Tuncel Kurtîz - Şener Şen, Nivîskar Mahmut Makal - Fakîr baykurt û gelek mêvanên binavûdeng yên welatên biyanî jî min li wê derê naskirin...

Serokê TKP İ.Bîlen jî li rojhilata Elmanyayê cîwar bûbû. Têkoşerekî wan hebû û navê vî Ruhî bû.

Min ji Ruhî pirs kir :
Lawo ma ev serokê we çawaye te tu caran ew dîtiye ?

Gote min :
- Mirovhezekî yekta ye û bi têrî xwe zana ye. Carcaran diçim ba wî. Em bi hevre xwarinê dixwun û eraq vedixwun. Xisûsiyetekî wî heye, hertim pêkenokekê li ser Lazan ji min re dibêji û tu kes nikare wek wî xweşik şirove bike.

Min jê pirs kir :
- Ma tu dikarî ji minre bibêji

Got min :
- Belê. Rojekê serê sibê codkarekê Laz ji mal derdikeve ku here zeviyê. Bi rê de mîza wî tê, camêr xwe dide aliyekî rê û haziriya xwe dike ku mîz bike. Di wê encamê de pîrejinek li gel qîza xwe ji wir derbaz dibin. Dema ku çav li wî camêrî dikevin, bi şerm û fêdîkirinê ruyê xwe badidin.

Camêr kîrê xwe di dest de bang wan dike :
- Korkmayin da tutayirem oni ( Metirsin ha! Min bi wî girtiye ! )
....

Binêrin serokê xelkê bi çi ken û kêf in û çi zana û bi terbîye ne ! Xwedê ji bo çi ji yên me re wisa xira aniye..
.....

Sal 1985 li Siwêd û li Stockholmê.. Di wan salan de yekîtiya hêzên çep çê bû bû.
Li her derê civîn û konferans çêdibûn. Ji ber ku di nav wan yekîtiya hêzên çep de rêxistinên Kurd jî hebûn, ji bo beşdarbûna civînekê jo bo me ( ! ) jî dawetnameyek rêkiribûn. Min haziriya xwe kiribû û derketim rê ku biçim wê civînê.

Bêhemdi ez û L. Xoce rastî hev hatin. Gote min :
- Ma te xêre wisa bi lez bi kuve diçî ?

Min hal û mecal jê re got. Xoce piçek awirên xwe mist da û got :
-Kuro piçek biaqil be. Em Kurdin, çi karê me bi Satilmiş û Durmuş re heye ? ( Wê demê berpirsiyarê TKP H.Kutlu bû, Xoce ew wek Durmuş û serokê TİP’ê Nîhat Sargin jî wek Satilmiş binavkiri bû )
....

Hey gidî dinya hey !
Yekîtiya hêzên çep jî nekariyan demokrasiyê bînin welêt !
Xelk û alemê ji wanan rû badaye, şerm û fedî dikin.

Ew jî di cihên germ û xweş de dixwun û vedixwun u lotikan davêjin û dibêjin :
- Metirsin ha! Min bi wî girtiye !
......

Çar sal berê çûbûm Berlînê.

Bi taybetî li Ruhî geriyam.Min tu rêç û şop nedît. Xeynî hevalekî ku ew nas dikir. Hûr bi hûr serpêhatiya Ruhî ji min re got. Gelek dûr û dirêj e. Ez dixwazim bi kurtebirî ji were bêjim. Ruhî kominîsteki bi bawer bû. Ne dixwest ku Li Elmanya kapîtalist bijî. Hertim dixwest ku here welatên sosyalîst û li wir jiyana xwe berdewam bike. Di wan salan de çûyîn û hatina Berlîna rojhilat û rojava wisan ne bi hêsanî bû. Têkoşerekî Maoîst ji Berlîna rojava nikare derbaz bibe.

Tê ba Ruhî û ji wî re dibêje :
- Li İspanyayê civîna Sosyalîst İnternasyonalê heye. Lawo Ruhî, ez ketime bextê te. Têkiliya we û Elmanya sosyalîst ( ! ) gelek baş e û pêwiste bi trambêlê di ser wê derê re derbaz bim.Ma tu nikarî alîkariya min bike?

Ruhî dibê :
“gelek baş e, ew rêhevalên me ne. Ger ez nasnama xweyî partiyê pêş wan bikim ew dilê me naşkînin û tu gotinên me jî dubare nakin. Heke di trambêla te de cîh heye, dixwazim li gel te bêm”.
- Bi hevre derdikevin rê û tên tixubê Elmanya sosyalîst . Jendirme wan digiri û davêji odeyekê.

Yê Maocî bi devmirî ji Ruhî dipirse : ?
-Rêhewal ! Ma va çi îşe, vana ji bo çi em girtin ?

Ruhî bi dilekî rehet bersiv dide :
- Rêhewal ! Xwe aciz meke.Em ji welatekî kapîtalîst tên. Ew jî dixwazin tedbîr bistînin.

Li wir çendek wext derbaz dibe. Cendirme dikevin hundur û dor li wan dipêçin. Herduyan şilf û tazî û bûl ( çarlepkî kirin ) dikin û tilî davêjin qûna herduyan.

Heya ku ji wir û ji destê wan xilas dibin bi hevre deng nakin, hiş dibin. Dema ku ji tixûban derbaz dibin, trambêlê radiwestînin û herdu cixarekê pêdixin û dikşînin.

Vê carê Ruhî bi devmirî ji hevalê xwe pirs dike :
- Rêheval! Ma va çi hale hate serê me?

Evê din bi kenegirî bersivê dide :
- Yên wan, dema ku Rêhevalên xwe dibijêrin tilî davêjin qûna wan da ku bizanibin qûnek in an na !

Tê gotin ji wê rojê û şûnde Ruhî serê xwe dixwe, dînik e û ji holê winda dibe......
- ((((----------------------))))

Adil Duran

Kurdistan Welatê Kurdaye - Her Bijî Kurd û Kurdistan
http://www.pdk-xoybun.com
http://www.xoybun.com/extra/slide/Unbenannt-2.swf

http://www.pdk-xoybun.com/nuceimages/Newroz_Kurdistan_PDK_Xoybun_x1.jpg

http://www.pdk-xoybun.com/nuceimages/Nexise_Kurdistane_PDK_b.jpg