PDK-XOYBUN; wiha, di xizmeta, Kurd û Kurdistanê daye : Pirojeya Kurdistana Mezin, Pirojeyên Aborî û Avakirin, Pirojeyên Cand û Huner, Lêkolîna Dîroka Kurdistanê, Perwerdeya Zimanê Kurdî, Perwerdeya Zanîn û Sîyasî, Weşana Malper û TV yên Kurdistane.

QEDEXEBÛNA ROJNAMA ÖZGÜR POLÎTÎKA, MHA Lİ ALMANYA Û HELWESTA KURDAN

Almanya, 15. 09. 2005 — Li welatên Ewropa, bi taybetî jî li Almanya azadiya çapemeniyê gellek fireh e. Lê pîvanên çapemeniyê jî hatine bi sînorkirin. Çapemenî çiqas jî wan sînoran biçirîne, wisa ne hêsan e, ku welatên Ewropa çapemeniyê qedexe bikin. Bi rastî min bi her tiştî bawer dikir, lê qedexebûna ÖP û MHA ti carî di koşê aqilê min re derbas nedibû. Ez bawer im ti kesî jî ev hêsab nekiribû. Tiştên li Ewropa di çapemeniyê de qet jê re tihamûl nayê girtin, gotinên bin doxînê ne. Wekî din çapemeniyek hinekî di sînorê pîvanên çapemeniyê de bimîne dikare heta ku tiştekî bi taybet çê nebe weşana xwe bidomîne.

Biryara qedexebûna rojnama ÖP, MHA, weşanxana Ehmedê Xanî û Mîr Mûzîk ji aliyê wezîrê hundir yê Almanya OTTO SCHILY ve biryareke siyasî ye. Di vê xalê de ti şik û gumana min nîne. Çimkî ew sedemên ku Otto Schily xwe pê diparêze; ger wisa be, divê ÖP ji vir dehsalên berê bihata qedexekirin.Bê guman siyaseta Almanya li dijî Kurdan siyaseteke bê wijdanî ye û divê bê mehkûmkirin. Lê qet hebekî mafê me Kurda nîne, ku li sûcan li derên din bigerin. Ew xerabiyên niha li Almanya li ser Kurdan çê dibin, malzeme hemû desthilatdarên PKKê, Apociyan da wan. Ger wisa neba dê niha li ser qedexebûna ÖP li Almanya qîyamet raba ser piyan. Ya rast divê em beriya ku xelkê sûcdar û tawanbar dikin, divê em Kurd kumên xwe bidin pêşiya xwe, bifikirin û li şaşiyan li ti derê negerin, li ba siyaseta desthilatdarên PKKê yên cahîl bigerin. Bi bîr û raya min yên ku di serî de berpirsiyarên van bûyeran in desthilatdarên PKKê, Apocî bixwe ne. Em dijminên Kurdan baş nas dikin û ger wan bikarîbana dê di rojekê de gelê Kurd di nav kevçiyekî avê de bixeniqandana, bidaqiltandana. Em hemû jî dizanin, ku siyaseta Almanya li dijî Kurdan negatîv e. Lê divê ji desthilatdarên PKKê û çapemeniya wan hêsab bê xwestin, ku çima ew di siyasetê de wisa bê mantiq û hesab tevdigerin û her carê gelê Kurd dikine şokekê. Kî vî mafî dide wan, ku ew ewqas li ser gelê Kurd van texrîbat û lîstikan çê dikin ?.

Desthilatdarên PKKê, Apociyan ji roja qedexebûna xwe de li Almanya heta niha bi îsrar bi gelê Kurd siloganên qedexe didin gotin û heta niha bi hezaran Kurd bi destê desthilatdarên PKKê, Apociyan li Almanya hatine krîmînelîzekirin. Yanî ji alîkî ve Almanya lê dixebite Kurdan krîmînalîze bike û li aliyên din jî cahilên desthilatdarên PKKê, Apocî ev siyaseta dijminan bi îsrar heta niha li Ewropa, bi taybetî jî li Almanya ajotin. Her kes û ÖP jî baş dizane, ku ji sala 1993an vir ve PKK û siloganên ji bo Abdullah Öcalan li Almanya qedexe ne. Belê biryara OTTO SCHILY siyasî ye, lê desthilatdarên PKKê, Apociyan û ÖP ne hindik malzeme dan siyaseta Almanya ku OTTO SCHILY jî wisa bi qeleşî ÖP qedexe bike. ÖP bi kampanyayên ku "Biz Aponun Kürtleriyiz" ( Em Kurdên Apo ne ) û "Em PKK ne", “Bijî serok Apo” û hwd. bi manşetan her roj dinivîsî û Almanya jî ev pir baş dizanîbû, loma niha delîve, fersend lê anî û qedexebûna ÖP kire qurbana siyaseta xwe û ya hilbijartinan, ku partiya SPD ( sosyal demokratên Almanya ) ji Tirkên ku hemwelatiyên Almanya ne dengan, rey bigire. Wekî din ÖP ji hemû daxwaz û pirensîbên gelê Kurd dûr ketibû û siyaseta Kemalîzmê ya bi qirêj dajot. ÖP bi kêf û zewq bi manşetan gotinên Abdullah Öcalan bi parêzerên xwe re ji Îmralî diweşand, ku goya "Dewleteke Kurdî dibe Îsraîleke duduyan", ji kurdên niştimanperwer re "Kurdên netewperest" digot û parastina siyaseta Kemalîzimê û hwd. dikir. Ji bilî Kemalîstan êdî hema hema Kurdên welatparêz di ÖP de nemabûn. Nivîskarên ku eslê wan Kurd e, yên wek Haydar Isik, Mehmet Kahraman û hwd. ji ber van sedeman ji zû de ji ÖP veqetiyabûn. Desthilatdarên PKKê, Apocî hemû dostên Kurdan ji Kurdan sar kirin û wek koviyan ji Kurdan bi dûr xistin. Desthilatdarên PKKê, Apocî tehmûlî rexneyan nakin, rexneyan ji xwe re wek dijmin dihesibînin û kesên wan rexne dike êrişî wan dikin û wan di bin tohmetên vala û bê bingeh de dihêlin.

Nimûne

Ji vir çend sal berê Xanima Ulla Jelpke ( mepûsa PDS ya kevin li Almanya ) PKK ji bo mafê mirovan û ji bo ku çend malbatên Kurd serî li wê dabûn û jê dixwetin, ku ji PKKê bipirse û bizanibin çi hate serê zarokên wan. Ulla Jelpke jî li ser vê bûyerê PKK rexne dikir. Di pê vê bûyerê re ÖP kampanyayek li dijî Ulla Jelpke vekir û bi dehan roj êrişî wê kirin û ew wek dijmina Kurdan dan rayê dan. Ew tiştên di ÖP de wan rojana li ser Ulla Jelpke hatin nivîsandin mirov pê dîn û har dibe. Yek dostekî mepûs yê Kurdan li Almanya mabû desthilatdarên PKKê, Apociyan ew jî yan bi zanetî û yan jî bi cahîltî xwestin ji Kurdan dûr bixin. Ez di êvara 12.09.2005an de li Almanya, li bajarê Bielefeld di civîna partiya "Die Linke" de beşdar bûm. Ulla Jelpke jî li wê derê bû û wê niha kampanyak li li dijî OTTO SCHILY li ser qedexekirina ÖP vekiriye. Bila tiştên wiha ji desthilatdarên PKKê, Apociyan û ji ÖP re bibin şîret, ku hêvîdar im ew ji şaşiyên siyaseta xwe şûn de vegerin.

Desthilatdarên PKKê, Apocî ji sibê heta êvarê behsa mafê mirovan û behsa demokrasiyê dikin, demokrasî û mafê mirovan ji xwe re kirine wek benîşt û di devên xwe de dicûn. Mirov dibê qey demokrasî û mafê mirovan li ser desthilatdarên PKKê, Apociyan hatine dapokirin. Demokrasî monopola kesî nîne. Ez bawer im wana ne ji pîvanên demokrasiyê û ne jî ji mafê mirovan fêhm kirine. Ew jî ji sibê hetanî êvarê welatparêzan di çapemeniya xwe de di bin sûcdarî û tawanbariyên wisa mezin de dihêlin, ku tamîrkirina wan wisa ne hêsan e. Divê em di vir de ne tenê siyaseta Almanya her wiha siyaseta desthilatdarên PKKê, Apocî û şaşiyên wan jî bînin ziman, mehkûm bikin, ku bila ew jî ne di wê baweriyê de bin, ku ew mafdar in. Û Divê em Kurd bê tirs behsa xerabî û şaşiyên desthilatdarên PKKê, Apociyan û ÖP bikin, ku ew jî pir caran bê perwa û bê sînor mafên mirovan, pîvan û biryarên rojnamegeriyê binpê dikin.

Demokrasî û mafê mirovan ew nîne, ku mirov tenê ji xwe re bixwaze, demokrasî û mafê mirovan ew e, ku mirov ji mafê kesên din û ji biryar û qanûnên xelkê re jî rêz û hurmetê bike.

Ji ber ku desthilatdarên PKKê, Apocî û çapemeniya wan heta niha bê sînor alîkarî ji hin kesên xwe wek rewşenbîr, nivîskar û hwd. hesab dikin stendine, loma desthilatdarên PKKê ewqas bi çavkorî şaşî kirin û tevgera Kurd kirine cihokeke xeternak. Çawa ku Kurd xwe mafdar dibînin xelkê rexne bikin, divê wisa jî xwe mafdar bibînin, ku xerabiyên desthilatdarên PKKê, Apociyan û rojnama ÖP jî li ser hilweşandin û şaşiyên wan rexne bikin. Her kes baş dizane, ku PKK êdî monopol e, rantçî û tirşikçî li dora wan kom bûne û desthilatdarên PKKê, Apocî çi bikin jî talaşa wan nîne. Çimkî ew êdî di xeta berjewendiyên xwe de li ser pişta gelê Kurd di xeta Kemalîzimê de dimeşin, loma ez baş fêhm dikim, ku niha pir kes xwe mecbûr dibînin desthilatdarên PKKê, Apociyan biparêzin, lê ez rast nabînim, ku Kurd yekalî li meselê binêrin. Em bi vî rengî alîkariya PKKê û ÖP jî nakin. Bi daxuyaniyên yekalî û bi piştgiriya xerabiyên desthilatdarên PKKê, Apociyan em dîrekt yan jî îndîrekt peyaman ji desthilatdarên PKKê, Apociyan re dişînin, ku ew di demên pêş de dîsa di xetayên xwe de berdewam bikin.

Ji kerema xwe li nivîsa birêz Yaşar Kaya binêrin, ku ew li ser qedexebûna ÖP çi dibêje. Her wiha ez li jêrê çavkaniya malpera www.kurdistan-post.com didim, ku hûn xwendevan awirekî bidin nivîsa nivîskar Mahmût Onder, ku ew li ser qedexebûna ÖP çi dibêje :

Alçaklık Hududu - Yaşar KAYA

Kürtler uyanabildi mi sorusuna cevabım hep hayır olacak. Kürt aydınlanması Kürdistan’ı sömürgeleştiren egemenlerce bastırıldı. Kimisi solculuk adına, kimisi İslam, kimisi de devlete yaranmak ve parsa kapmak için yaptı bunu. Geçmişte çok şeyler yazdık. Bu son Kürt kalkışmasını da Türk solu çürükleri batıracak dedik. Öyle de oldu. Babalarının çiftliği gibi kullandıkları, para ile yazı yazdıkları Özgür Politika yasaklanınca bazı gayretkeşler bazılarına yaranmak için imza toplamaya kalktılar. Ben imza etmedim. Çünkü bu imza işi artık aşınmış, yararsız hale gelmiştir. Bu bir.

İkincisi, imzacıların bazılarıyla bir arada olmak istemedim. Çünkü bizim gazete diyip yazdığımız gazetede Kürtlük kalmamıştı. Onun için de ulusalcı Kürtler alıp okumuyorlardı. Hazin olan, bu imzacılar içinde orada yazı yazan hiçbir Türk solcusunun imzası yoktu. Kürtlerin sırtından, Kürdün parası ile komünizm propagandası yapanlar evlerine sıvışmışlardı. Bu ibret vericiydi, Kürtler hep böyle kullanılmışlardı.

Yaşar KAYA : Sînorê Teresiyê

( Eger ji min bê pirsîn, ku Kurd hişiyar bûne, dê bersiva min her tim na be. Ronahîbûna Kurdan bi destê ewên serdest, ku Kurdistan dagîr kirine hate şikestin. Hin kesan bi navê çepîtiyê, hin kesan bi navê Îslamiyê, hin kesan jî ji bo ku xwe ji dewletê re xweş bikin û rahîştin parsê ev kirin. Me berê pir tişt nivîsîn. Me got rizyayiyên çepên Tirkan dê ronahîbûna Kurdan ya dawî jî bilewitînin. Wisa jî bû. Ewên wek çiftliga - milkên bavên xwe, bi peran di Özgür Politika de nivîs dinivîsîn, dema hate qedexe kirin ketin nava hin xîretkêşiyê, ji bo ku xwe ji hin kesan re xweş bikin dest bi berhevkirina îmzeyan kirin. Min îmez nekir. Çimkî kar êdî ji îmzeyê meşîn-peritî ye, derbas bûye, bêkêr bûye. Ev yek. A dudiyan, min nexwest, ku bi hin kesên îmze avêtinê re bêm ba hev. Çimkî ew rojnama ku me digot ya me ye û me têde dinivîsî, têde Kurdayetî nemabû. Loma Kurdên netewperwer êdî ev rojname ne dixwendin. Tiştê bi zelûl jî ew e, ku ewên îmze avêtine, di nav wan de, ew çepên Tirk, ku di rojnamê de nivîs dinivîsîn qet îmzeya yekî lê nîne. Ewên ji pişta Kurdan, bi pereyên Kurdan propaganda komûnîzimê dikirin di malên xwe de fîsfîsikan dikin. )

http://www.kurdistan-post.com/modules.php?name=News&file=article&sid=6757

http://www.kurdistan-post.com/modules.php?name=News&file=article&sid=6759

Almanya, 15. 09. 2005

FÛAD SÎPAN ( AKPINAR )
fuadsipan@yahoo.de